Dlaczego storytelling ma tak potężną moc? Ponieważ opowiadanie historii, często wykorzystywane w terapii, pozwala ludziom poczuć się wysłuchanym i docenionym. Takie poczucie może zmniejszać niepokój, znormalizować doświadczenia i pomóc w lepszym rozumieniu własnych przeżyć. Z kolei historie innych ludzi mogą wzbudzać empatię, pomagać spojrzeć na świat z nowej perspektywy, dawać nadzieję i utwierdzać nas w przekonaniu, że nie jesteśmy sami ze swoimi problemami.
Każdy ma historie, którymi może się podzielić. Chciałbyś opowiedzieć swoją? Oto wskazówki, które pomogą Ci zacząć i pokonać ewentualne przeszkody, które mogą stanąć Ci na drodze.
Jak mogę poczuć się lepiej, dzieląc się swoimi historiami dotyczącymi zdrowia psychicznego?
Dzielenie się opowieściami o swoim zdrowiu psychicznym może być trudne. Jeśli masz historię, którą chciałbyś się podzielić, ale nie czujesz się z tym komfortowo, nie martw się. Istnieją strategie, które są pomocne na starcie. Często poleca się spisywanie historii przed podzieleniem się nimi z osobami trzecimi. Proces ten pozwala na wyładowanie dawki emocji, które towarzyszą danej historii i może pomóc w ustaleniu, czym się podzielić, a co zachować w tajemnicy.
Pomocne może być również stosowanie praktyki mindfulness podczas spisywania historii. Mindfulness daje możliwość zauważenia reakcji ciała: jeśli zauważysz, że Twój oddech przyspiesza, kiedy piszesz o konkretnym fragmencie swojej historii, możesz zatrzymać się i zbadać tę reakcję. Odpowiedz sobie wtedy na pytanie, czy chcesz zachować tę historię w tajemnicy, czy może dokładnie zastanowić się nad tym, jak i kiedy chcesz się nią podzielić. Pamiętaj, że możesz także opowiedzieć historię, nie wdając się w zbyt wiele szczegółów.
Co zrobić, jeśli chcę podzielić się swoją historią, ale mówienie o zdrowiu psychicznym nie jest akceptowane w moim otoczeniu?
Normy kulturowe dotyczące emocji, zdrowia psychicznego i szukania profesjonalnej pomocy są bardzo zróżnicowane. Niektóre środowiska zniechęcają do poruszania tych tematów, uważając, że problemami należy zajmować się wyłącznie na osobności, żeby nie przynosić wstydu rodzinie czy być samowystarczalnym. Takie normy zazwyczaj wynikają z różnych czynników historycznych i środowiskowych.
Jeśli rozważasz podzielenie się swoją historią, ale nie czujesz się z tym komfortowo, dobrym pierwszym krokiem jest wskazanie osób, z którymi możesz swobodnie rozmawiać o zdrowiu psychicznym. Pomocne może być także przetestowanie sytuacji – podzielenie się niewielkim fragmentem historii – zanim przejdziesz do szczegółów. Warto też sprawdzić, czy osoby, z którymi planujesz rozmawiać, zgadzają się na rozmowę i dać im szansę na wycofanie się, jeśli zajdzie taka potrzeba. Czasami słuchanie historii innych osób może być przytłaczające i prowadzić do zwiększenia dystansu w związku. Upewnij się więc, że osoba, z którą chcesz porozmawiać, czuje się z tym komfortowo.
Co sprawia, że opowiadanie o zdrowiu psychicznym jest dla mnie dobre?
Wszyscy lubimy mieć poczucie, że nie jesteśmy sami. Słuchanie i opowiadanie historii przypominają nam o tym. Czasami nasze życie przybierają negatywny obrót i wydaje się, że nie będzie happy endu. Historie opowiedziane na głos pomagają nam zdystansować się i dostrzec, że czasami trudne chwile i ból są nieuniknione, ale można mieć nadzieję, że wszystko się ułoży. Nawet jeśli nie będzie to iście hollywoodzkie zakończenie.
